Aktualności

Przygotuj się do zostania lekarzem, buduj swoją wiedzę, prowadź organizację związaną z opieką zdrowotną i rozwijaj swoją karierę dzięki informacjom i usługom Grupy NEJM.
Spekulowano, że w przypadku wysokiego poziomu przenoszenia kontrola malarii we wczesnym dzieciństwie (< 5 lat) może opóźnić nabycie odporności funkcjonalnej i przenieść śmiertelność dzieci z młodszych na starsze.
Wykorzystaliśmy dane z 22-letniego prospektywnego badania kohortowego przeprowadzonego na obszarach wiejskich w południowej Tanzanii, aby oszacować związek między wczesnym użyciem sieci poddanych działaniu środka a przeżyciem do dorosłości. Wszystkie dzieci urodzone na obszarze objętym badaniem w okresie od 1 stycznia 1998 r. do 30 sierpnia 2000 r. zostały zaproszone do udziału w badaniu badanie podłużne przeprowadzone w latach 1998–2003. Wyniki dotyczące przeżycia dorosłych zostały potwierdzone w 2019 r. poprzez działania społeczne i rozmowy telefoniczne. Wykorzystaliśmy modele proporcjonalnego hazardu Coxa do oszacowania związku między używaniem traktowanych sieci we wczesnym dzieciństwie a przeżyciem w wieku dorosłym, skorygowanym o potencjalne czynniki zakłócające.
Łącznie zapisanych było 6706 dzieci. W 2019 r. zweryfikowaliśmy informacje o statusie życiowym 5983 uczestników (89%). Według raportów z wczesnych wizyt informacyjnych w społeczności około jedna czwarta dzieci nigdy nie spała pod siatką ze środkiem leczonym, a połowa spała pod siatką ze środkiem leczonym w pewnym momencie siatką, a pozostała ćwiartka zawsze spała pod siatką potraktowaną.Spać pod leczeniemsiatki na komary.Zgłoszony współczynnik ryzyka zgonu wyniósł 0,57 (95% przedział ufności [CI], 0,45 do 0,72). Mniej niż połowa wizyt. Odpowiedni współczynnik ryzyka pomiędzy 5. rokiem życia a dorosłością wyniósł 0,93 (95% CI, 0,58 do 1,49).
W tym długoterminowym badaniu dotyczącym wczesnej kontroli malarii w warunkach o wysokiej transmisji wykazano, że korzyści w zakresie przeżycia wynikające z wczesnego użycia poddanych działaniu sieci sieci utrzymywały się aż do wieku dorosłego. (Finansowane przez profesora Eckenstein-Geigy i innych).
Malaria pozostaje główną przyczyną chorób i zgonów na całym świecie.1 Spośród 409 000 zgonów z powodu malarii w 2019 r. ponad 90% miało miejsce w Afryce Subsaharyjskiej, a dwie trzecie zgonów miało miejsce u dzieci w wieku poniżej pięciu lat.1 Środek owadobójczy- siatki poddane działaniu środka stanowią podstawę zwalczania malarii od czasu Deklaracji z Abudży w 2000 r. 2. Seria randomizowanych badań klastrowych przeprowadzonych w latach 90. XX wieku wykazała, że ​​siatki poddane działaniu środka znacznie zwiększały przeżywalność dzieci poniżej 5 roku życia.3 Głównie ze względu na duże rozkład skali, 2019.1 46% populacji zagrożonych malarią w Afryce Subsaharyjskiej śpi w zabezpieczonych moskitierach
Ponieważ w latach 90. XX w. XX wieku pojawiły się dowody na korzyść małych dzieci w zakresie przeżywalności sieci poddanych działaniu środka, postawiono hipotezę, że długoterminowy wpływ sieci poddanych działaniu środka na przeżycie w warunkach o wysokiej transmisji będzie niższy niż skutki krótkoterminowe, a nawet może być ujemny, ze względu na zysk netto w postaci nabycia odporności funkcjonalnej.związane z tym opóźnienia.4-9 Jednakże opublikowane dowody na ten temat ograniczają się do trzech badań przeprowadzonych w Burkina Faso, Ghanie,11 z okresem obserwacji nie dłuższym niż 7,5 roku oraz w Kenii.12 Żadna z tych publikacji nie wykazała dowodów na zmianę u dzieci śmiertelność od młodego do starszego wieku w wyniku zwalczania malarii we wczesnym dzieciństwie. Poniżej przedstawiamy dane z 22-letniego prospektywnego badania kohortowego przeprowadzonego na obszarach wiejskich w południowej Tanzanii, aby oszacować związek między używaniem we wczesnym dzieciństwie leczonych moskitier a przeżyciem w wieku dorosłym.
W tym prospektywnym badaniu kohortowym obserwowaliśmy dzieci od wczesnego niemowlęctwa aż do dorosłości. Badanie zostało zatwierdzone przez odpowiednie komisje ds. oceny etyki w Tanzanii, Szwajcarii i Wielkiej Brytanii. Rodzice lub opiekunowie małych dzieci wyrazili ustną zgodę na wykorzystanie danych zebranych w latach 1998–2003 .W 2019 roku uzyskaliśmy pisemną zgodę od uczestników przeprowadzających wywiady osobiste oraz zgodę ustną od uczestników przeprowadzających wywiady telefoniczne. Za kompletność i prawdziwość danych odpowiadają pierwsi i ostatni autorzy.
Badanie to przeprowadzono w ośrodku zdrowia wiejskiego i nadzoru demograficznego Ifakara (HDSS) w regionach Kilombero i Ulanga w Tanzanii.13 Obszar badania początkowo składał się z 18 wiosek, które później podzielono na 25 (ryc. S1 w dodatkowym dodatku, dostępny wraz z pełnym tekstem tego artykułu na stronie NEJM.org). Wszystkie dzieci urodzone przez rezydentów HDSS między 1 stycznia 1998 r. a 30 sierpnia 2000 r. uczestniczyły w podłużnym badaniu kohortowym podczas wizyt domowych co 4 miesiące w okresie od maja 1998 r. do kwietnia 2003 r. W latach 1998–2003 uczestnicy byli odwiedzani przez HDSS co 4 miesiące (ryc. S2). W latach 2004–2015 podczas rutynowych wizyt HDSS rejestrowano przeżywalność uczestników, o których wiadomo, że mieszkają na danym obszarze. W 2019 r. przeprowadziliśmy badania uzupełniające poprzez działania społeczne i telefony komórkowe, weryfikując status przeżycia wszystkich uczestników, niezależnie od miejsca zamieszkania i zapisów HDSS. Badanie opiera się na informacjach o rodzinie podanych podczas rejestracji. Dla każdej wioski HDSS stworzyliśmy listę wyszukiwania, zawierającą imię i nazwisko wszystkich byłych członków rodziny każdego uczestnika, wraz z datą urodzenia i przywódcą społeczności odpowiedzialnym za rodzinę w momencie rejestracji. Podczas spotkań z liderami społeczności lokalnej dokonano przeglądu listy i zidentyfikowano innych członków społeczności do pomocy w jej prześledzeniu.
Przy wsparciu Szwajcarskiej Agencji Rozwoju i Współpracy oraz Rządu Zjednoczonej Republiki Tanzanii w 1995 r. na badanym obszarze stworzono program badań nad moskitierami poddanymi działaniu środka.14 W 1997 r. wdrożono program marketingu społecznego, mający na celu dystrybucję, promocję i odzyskanie części kosztów sieci, wprowadzono leczenie siecią.15 Zagnieżdżone badanie kliniczno-kontrolne wykazało, że poddane obróbce siatki wiązały się z 27% wzrostem przeżywalności dzieci w wieku od 1 miesiąca do 4 lat (95% przedział ufności [CI], 3 do 45).15
Pierwszorzędowym wynikiem było przeżycie weryfikowane podczas wizyt domowych. W przypadku uczestników, którzy zmarli, wiek i rok śmierci uzyskano od rodziców lub innych członków rodziny. Główną zmienną dotyczącą narażenia było używanie moskitier w okresie od urodzenia do 5. roku życia („netto do użytku we wczesnych latach życia”). Przeanalizowaliśmy dostępność sieci na poziomie indywidualnego użytkowania i społeczności. W przypadku osobistego użytku moskitier podczas każdej wizyty domowej w latach 1998–2003 pytano matkę lub opiekunkę dziecka, czy spała pod siatką poprzedniej nocy, a jeśli tak, to czy i kiedy w siatce zastosowano środek owadobójczy – obsługa lub mycie. Podsumowaliśmy narażenie każdego dziecka na działanie impregnowanych siatek we wczesnym roku jako odsetek wizyt, podczas których zgłoszono, że dzieci spały pod siatką nasączoną środkiem W przypadku własności sieci oczyszczania na poziomie wioski połączyliśmy wszystkie dane gospodarstw domowych zebrane w latach 1998–2003, aby obliczyć odsetek gospodarstw domowych w każdej wiosce, które w ciągu roku posiadały co najmniej jedną sieć oczyszczania.
Dane dotyczące parazytemii malarii zebrano w 2000 r. w ramach kompleksowego programu nadzoru nad skojarzoną terapią przeciwmalaryczną. 16 maja w reprezentatywnej próbie rodzin HDSS mierzono parazytemię za pomocą mikroskopii grubowarstwowej u wszystkich członków rodziny w wieku 6 miesięcy lub starszych do lipca 2000 r. , 2001, 2002, 2004, 2005 Rok i 2006.16
Aby zmaksymalizować jakość danych i kompletność działań następczych w 2019 r., zrekrutowaliśmy i przeszkoliliśmy zespół doświadczonych ankieterów, którzy posiadali już rozległą wiedzę lokalną. W przypadku niektórych rodzin informacje na temat wykształcenia opiekunów, dochodów rodziny i czasu dojazdu do placówki medycznej nie były dostępne. W celu uwzględnienia brakujących danych dotyczących współzmiennych w naszym głównym wyniku zastosowano wielokrotną imputację za pomocą równań łańcuchowych. Wszystkie zmienne wymienione w Tabeli 1 wykorzystano jako predyktory tych imputacji. Przeprowadzono dodatkowe pełne studium przypadku, aby upewnić się, że wyniki nie były wrażliwe na imputację wybrana metoda.
Wstępne statystyki opisowe obejmowały średnią liczbę wizyt kontrolnych i śmiertelność według płci, roku urodzenia, wykształcenia opiekuna i kategorii dochodu gospodarstwa domowego. Śmiertelność szacowano jako liczbę zgonów na 1000 osobolat.
Dostarczamy dane na temat zmian zasięgu sieci na przestrzeni czasu. Aby zilustrować związek między posiadaniem moskitier poddanych działaniu środka na poziomie wioski a lokalnym przenoszeniem malarii, stworzyliśmy wykres rozrzutu zasięgu moskitier poddanych działaniu środka na poziomie wioski i częstości występowania chorób pasożytniczych na poziomie wioski w 2000.
Aby oszacować związek między korzystaniem z siatki a przeżyciem długoterminowym, najpierw oszacowaliśmy nieskorygowane standardowe krzywe przeżycia Kaplana-Meiera, porównując dzieci, które zgłosiły, że spały pod leczoną siatką podczas co najmniej 50% wczesnych wizyt, z wynikami przeżycia. Według doniesień dzieci spały niedostatecznie leczone moskitiery w mniej niż 50% wczesnych wizyt. Wybrano granicę 50%, aby pasowała do prostej definicji „w większości przypadków”. Aby mieć pewność, że to arbitralne obcięcie nie miało wpływu na wyniki, oszacowaliśmy również nieskorygowany standard Kaplana-Meiera krzywe przeżycia porównujące dzieci, które zawsze zgłaszały spanie pod siatką z dodatkiem środka, z tymi, które nigdy nie zgłaszały spania pod siatką z dodatkiem środka. Wyniki przeżycia dzieci pod siatką.Oszacowaliśmy nieskorygowane krzywe Kaplana-Meiera dla tych kontrastów po całym okresie (0 do 20 lat) i wczesnym dzieciństwie (5 do 20 lat). Wszystkie analizy przeżycia ograniczały się do czasu pomiędzy pierwszym wywiadem ankietowym a ostatnim wywiadem ankietowym, który spowodowało obcięcie lewej strony i cenzurę prawej.
Wykorzystaliśmy modele proporcjonalnego hazardu Coxa do oszacowania trzech głównych kontrastów będących przedmiotem zainteresowania, w zależności od możliwych do zaobserwowania czynników zakłócających — po pierwsze, związek między przeżyciem a odsetkiem wizyt, podczas których według doniesień dzieci spały pod narażonymi siatkami;po drugie, różnice w przeżyciu między dziećmi, które korzystały z moskitier poddanych działaniu środka podczas ponad połowy wizyt, a dziećmi, które korzystały z siatek ze środkiem leczonym podczas mniej niż połowy wizyt;po trzecie, różnice w przeżyciu między dziećmi, które zawsze zgłaszały, że spały podczas pierwszych wizyt pod nałożonymi moskitierami, dzieci nigdy nie zgłaszały spania pod nałożonymi moskitierami podczas tych wizyt. W przypadku pierwszego skojarzenia odsetek wizyt analizowano liniowo. Analiza pozostałości martyngału przeprowadzono w celu potwierdzenia adekwatności tego założenia o liniowości. Do przetestowania założenia o proporcjonalnym hazardzie wykorzystano analizę reszt Schoenfelda17. Aby uwzględnić zamieszanie, wszystkie wielowymiarowe szacunki dla pierwszych trzech porównań zostały skorygowane o kategorię dochodu gospodarstwa domowego, czas dojazdu do najbliższej placówki medycznej, czas pobytu opiekuna kategoria wykształcenia, płeć dziecka i wiek dziecka. Wszystkie modele wielowymiarowe obejmowały także 25 punktów przecięcia charakterystycznych dla wsi, co pozwoliło nam wykluczyć systematyczne różnice w nieobserwowanych czynnikach na poziomie wioski jako potencjalne czynniki zakłócające. Aby zapewnić solidność prezentowanych wyników pod względem do wybranego modelu empirycznego oszacowaliśmy także dwa kontrasty binarne za pomocą jąder, suwmiarki i algorytmów dokładnego dopasowywania.
Biorąc pod uwagę, że wczesne użycie poddanych działaniu siatek można wytłumaczyć niezaobserwowanymi cechami gospodarstwa domowego lub opiekunów, takimi jak wiedza na temat zdrowia lub zdolność jednostki do dostępu do usług medycznych, oszacowaliśmy również model na poziomie wioski jako czwarty kontrast. poziom średniego poziomu posiadania przez gospodarstwo domowe poddanych działaniu sieci (dane wejściowe jako składnik liniowy) w ciągu pierwszych 3 lat, w których dzieci były obserwowane jako główna zmienna narażenia. Narażenie na poziomie wioski ma tę zaletę, że jest mniej zależne od współzmiennych na poziomie jednostki lub gospodarstwa domowego i powinno dlatego też będzie mniej narażony na zakłócenia. Koncepcyjnie zwiększenie zasięgu na poziomie wioski powinno mieć większy efekt ochronny niż zwiększenie zasięgu indywidualnego ze względu na większy wpływ na populacje komarów i przenoszenie malarii.18
Aby uwzględnić traktowanie netto na poziomie wioski, a także bardziej ogólnie korelacje na poziomie wioski, obliczono błędy standardowe przy użyciu estymatora wariancji odpornego na skupienia Hubera. Wyniki przedstawiono jako szacunki punktowe z 95% przedziałami ufności. Szerokość przedziałów ufności nie jest skorygowane o wielokrotność, zatem przedziały nie powinny być wykorzystywane do wnioskowania o ustalonych powiązaniach. Nasza pierwotna analiza nie została wcześniej określona;w związku z tym nie zgłoszono żadnych wartości P. Analizę statystyczną przeprowadzono przy użyciu oprogramowania Stata SE (StataCorp) w wersji 16.0.19
Od maja 1998 r. do kwietnia 2003 r. do kohorty włączono łącznie 6706 uczestników urodzonych między 1 stycznia 1998 r. a 30 sierpnia 2000 r. (ryc. 1). Wiek uczestników wynosił od 3 do 47 miesięcy, ze średnią wynoszącą 12 miesięcy. W maju 1998 r. i kwietniu 2003 r. zmarło 424 uczestników. W 2019 r. zweryfikowaliśmy stan życiowy 5983 uczestników (89% zarejestrowanych). W sumie między majem 2003 r. a grudniem 2019 r. zmarło 180 uczestników, co daje ogólny surowy współczynnik zgonów wynoszący 6,3 zgonów na 1000 osobolat.
Jak pokazano w tabeli 1, próba była zrównoważona pod względem płci;dzieci zapisywano do badania średnio tuż przed ukończeniem pierwszego roku życia i obserwowano przez 16 lat. Większość opiekunów ukończyła szkołę podstawową, a większość gospodarstw domowych ma dostęp do wody z kranu lub ze studni. Tabela S1 dostarcza więcej informacji na temat reprezentatywności próby badawczej. zaobserwowana liczba zgonów na 1000 osobolat była najniższa wśród dzieci mających wysoko wykształconych opiekunów (4,4 na 1000 osobolat), a najwyższa wśród dzieci, które były oddalone od placówki medycznej o więcej niż 3 godziny (9,2 na 1000 osobolat) oraz Wśród gospodarstwa domowe nie posiadają informacji o wykształceniu (8,4 na 1000 osobolat) i dochodach (19,5 na 1000 osobolat).
Tabela 2 podsumowuje główne zmienne narażenia. Około jedna czwarta uczestników badania podobno nigdy nie spała pod siatką ze środkiem leczonym, kolejna czwarta przyznała, że ​​spała pod siatką ze środkiem leczonym podczas każdej wczesnej wizyty, a pozostała połowa spała pod niektórymi, ale nie wszystkimi. moskitiery w czasie wizyty. Odsetek dzieci, które zawsze spały pod nałożonymi moskitierami, wzrósł z 21% dzieci urodzonych w 1998 r. do 31% dzieci urodzonych w 2000 r.
Tabela S2 zawiera więcej szczegółów na temat ogólnych trendów w korzystaniu z sieci od 1998 r. do 2003 r. Chociaż zgłoszono, że poprzedniej nocy w 1998 r. 34% dzieci spało pod moskitierami, do 2003 r. liczba ta wzrosła do 77%. Wykres S3 pokazuje częstotliwość używania sieci na wczesnym etapie życia. Wykres S4 pokazuje dużą zmienność własności – w wiosce Iragua w 1998 r. mniej niż 25% gospodarstw domowych poddawało się obróbce sieci, podczas gdy we wsiach Igota, Kivukoni i Lupiro ponad 50% gospodarstw sieci poddanych działaniu środka w tym samym roku.
Pokazano nieskorygowane krzywe przeżycia Kaplana-Meiera. Panele A i C porównują (nieskorygowane) trajektorie przeżycia dzieci, które zgłosiły używanie leczonych siatek przez co najmniej połowę liczby wizyt, z tymi, które korzystały z nich rzadziej. Panele B i D porównują dzieci, które nigdy nie korzystały z siatek zgłosiło spanie pod siatkami poddanymi działaniu środka (23% próby) z tymi, które zawsze zgłaszały spanie pod siatkami poddanymi działaniu środka (25% próby).skorygowana) ścieżka. Wstawka pokazuje te same dane na powiększonej osi Y.
Rycina 2 Porównanie trajektorii przeżycia uczestników do dorosłości w oparciu o wczesne użycie sieci poddanych działaniu środka, w tym szacunki przeżycia dla całego okresu (ryc. 2A i 2B) oraz krzywe przeżycia uwarunkowane przeżyciem do 5. roku życia (ryc. 2C i 2D).A w okresie objętym badaniem odnotowano ogółem 604 zgonów;485 (80%) wystąpiło w pierwszych 5 latach życia. Ryzyko śmiertelności osiągnęło szczyt w pierwszym roku życia, szybko spadało do 5. roku życia, następnie pozostawało stosunkowo niskie, ale nieznacznie wzrosło około 15. roku życia (ryc. S6). Dziewięćdziesiąt- jeden procent uczestników, którzy konsekwentnie korzystali z leczonych siatek, dożył dorosłości;dotyczyło to również tylko 80% dzieci, które na początku nie korzystały z moskitier poddanych działaniu środka (Tabela 2 i Ryc. 2B). Częstość występowania pasożytów w 2000 r. była silnie ujemnie skorelowana z moskitierami poddanymi działaniu środków w gospodarstwach domowych z dziećmi w wieku poniżej 5 lat (współczynnik korelacji , ~0,63) i dzieci w wieku 5 lat i starsze (współczynnik korelacji, ~0,51) (ryc. S5).).
Każdy wzrost o 10 punktów procentowych w zakresie wczesnego używania poddanych działaniu siatek wiązał się z 10% niższym ryzykiem śmierci (współczynnik ryzyka 0,90; 95% CI, 0,86 do 0,93), pod warunkiem, że pełny zestaw opiekunów i współzmienne gospodarstwa domowego były również jako efekty stałe wioski (Tabela 3). U dzieci, które podczas wcześniejszych wizyt korzystały z impregnowanych siatek, ryzyko śmierci było o 43% niższe w porównaniu z dziećmi, które korzystały z impregnowanych siatek podczas mniej niż połowy wizyt (współczynnik ryzyka 0,57; 95% CI, 0,45 do 0,72). Podobnie w przypadku dzieci, które zawsze spały pod nasączonymi siatkami, ryzyko śmierci było o 46% niższe w porównaniu z dziećmi, które nigdy nie spały pod siatkami (współczynnik ryzyka 0,54; 95% CI, 0,39 do 0,74). Na poziomie wioski Zwiększenie o 10 punktów procentowych liczby posiadaczy moskitier na łóżkach leczonych wiązało się z o 9% niższym ryzykiem zgonu (współczynnik ryzyka 0,91; 95% CI, 0,82 do 1,01).
Zgłoszono, że używanie traktowanych siatek podczas co najmniej połowy wizyt na wczesnym etapie życia wiąże się ze współczynnikiem ryzyka wynoszącym 0,93 (95% CI, 0,58 do 1,49) w przypadku śmierci od 5. roku życia do dorosłości (Tabela 3). okres od 1998 do 2003 r., kiedy to uwzględniliśmy wiek, wykształcenie opiekunów, dochód i majątek gospodarstwa domowego, rok urodzenia i miejscowość urodzenia (Tabela S3).
Tabela S4 przedstawia zastępcze wyniki skłonności i dokładne szacunki dopasowania dla naszych dwóch binarnych zmiennych ekspozycji, a wyniki są prawie identyczne z tymi w Tabeli 3. Tabela S5 pokazuje różnice w przeżywalności stratyfikowanej według liczby wczesnych wizyt. Pomimo stosunkowo niewielu obserwacji przez co najmniej cztery wczesnych wizyt, szacowany efekt ochronny wydaje się być większy u dzieci częściej odwiedzanych niż u dzieci, które mają mniej wizyt. Tabela S6 przedstawia wyniki pełnej analizy przypadku;wyniki te są prawie identyczne z wynikami naszej głównej analizy, z nieco większą precyzją w przypadku szacunków na poziomie wsi.
Chociaż istnieją mocne dowody na to, że poddane działaniu sieci siatki mogą poprawić przeżywalność dzieci poniżej 5 roku życia, badania dotyczące długoterminowych skutków są nieliczne, zwłaszcza na obszarach o wysokim współczynniku przenoszenia.20 Nasze wyniki sugerują, że dzieci odnoszą znaczne długoterminowe korzyści z używania leczonych sieci. Wyniki te są wiarygodne w szerokim zakresie norm empirycznych i sugerują, że obawy dotyczące zwiększonej śmiertelności w późniejszym dzieciństwie lub w okresie dojrzewania, które teoretycznie mogą wynikać z opóźnionego funkcjonalnego rozwoju odporności, są bezpodstawne. Chociaż w naszym badaniu nie mierzono bezpośrednio funkcji układu odpornościowego, może można argumentować, że przeżycie w wieku dorosłym na obszarach endemicznych malarii samo w sobie jest odzwierciedleniem odporności funkcjonalnej.
Do mocnych stron naszego badania należy wielkość próby, która obejmowała ponad 6500 dzieci;czas obserwacji, który wynosił średnio 16 lat;nieoczekiwanie niski wskaźnik strat w działaniach następczych (11%);oraz spójność wyników pomiędzy analizami. Wysoki wskaźnik działań następczych może wynikać z niezwykłej kombinacji czynników, takich jak powszechne korzystanie z telefonów komórkowych, spójność społeczności wiejskiej na obszarze objętym badaniem oraz głębokie i pozytywne relacje społeczne nawiązały się więzi między badaczami a lokalną ludnością. Społeczność za pośrednictwem HDSS.
Istnieją pewne ograniczenia naszego badania, w tym brak indywidualnej obserwacji w latach 2003–2019;brak informacji o dzieciach, które zmarły przed pierwszą wizytą studyjną, co oznacza, że ​​wskaźniki przeżywalności kohort nie są w pełni reprezentatywne dla wszystkich urodzeń w tym samym okresie;i analiza obserwacyjna. Nawet jeśli nasz model zawiera dużą liczbę zmiennych towarzyszących, nie można wykluczyć pozostałości zakłócających. Biorąc pod uwagę te ograniczenia, sugerujemy, że potrzebne są dalsze badania nad wpływem długotrwałego ciągłego używania moskitier i znaczeniem dla zdrowia publicznego nietraktowanych moskitier, zwłaszcza biorąc pod uwagę obecne obawy dotyczące odporności na środki owadobójcze.
To długoterminowe badanie dotyczące przeżycia związane z kontrolą malarii we wczesnym dzieciństwie pokazuje, że przy umiarkowanym zasięgu społeczności korzyści w zakresie przetrwania moskitier nasączonych środkami owadobójczymi są znaczne i utrzymują się aż do dorosłości.
Gromadzenie danych w ramach działań następczych w 2019 r. prowadzonych przez prof. Eckenstein-Geigy oraz przy wsparciu w latach 1997–2003 Szwajcarskiej Agencji Rozwoju i Współpracy oraz Szwajcarskiej Narodowej Fundacji Nauki.
Formularz ujawnienia udostępniony przez autorów jest dostępny wraz z pełnym tekstem tego artykułu na stronie NEJM.org.
Oświadczenie autorów dotyczące udostępniania danych jest dostępne wraz z pełnym tekstem tego artykułu na stronie NEJM.org.
Ze Szwajcarskiego Instytutu Tropikalnego i Zdrowia Publicznego oraz Uniwersytetu w Bazylei, Bazylea, Szwajcaria (GF, CL);Instytut Zdrowia Ifakara, Dar es Salaam, Tanzania (SM, SA, RK, HM, FO);Uniwersytet Columbia, Szkoła Mailmanów w Nowym Jorku (SPK);oraz Londyńska Szkoła Higieny i Medycyny Tropikalnej (JS).
Z doktorem Finkiem można się skontaktować pod adresem [email chroniony] lub w Szwajcarskim Instytucie Zdrowia Tropikalnego i Publicznego (Kreuzstrasse 2, 4123 Allschwil, Szwajcaria).
1. Światowy raport o malarii 2020: 20 lat globalnego postępu i wyzwań. Genewa: Światowa Organizacja Zdrowia, 2020.
2. Światowa Organizacja Zdrowia. Deklaracja i plan działania z Abudży: Wyciągi ze szczytu w sprawie ograniczenia malarii w Afryce, który odbył się 25 kwietnia 2000 r. (https://apps.who.int/iris/handle/10665/67816).
3. Pryce J, Richardson M, Lengeler C. Moskitiery nasączone środkami owadobójczymi w celu zapobiegania malarii.Cochrane Database System Rev 2018;11:CD000363-CD000363.
4. Snow RW, Omumbo JA, Lowe B i in. Związek między częstością występowania ciężkiej malarii u dzieci a poziomem przenoszenia Plasmodium falciparum w Afryce. Lancet 1997;349:1650-1654.
5. Eksperymenty Molineaux L. Nature: Jakie są implikacje dla zapobiegania malarii? Lancet 1997;349:1636-1637.
6. D’Alessandro U. Nasilenie i poziom przenoszenia malarii Plasmodium falciparum. Lancet 1997;350:362-362.
8. Snow RW, Marsh K. Kliniczna epidemia malarii u afrykańskich dzieci.Bull Pasteur Institut 1998;96:15-23.
9. Smith TA, Leuenberger R, Lengeler C. Śmiertelność dzieci i intensywność przenoszenia malarii w Afryce.Trend Parasite 2001;17:145-149.
10. Diallo DA, Cousens SN, Cuzin-Ouattara N, Nebié I, Ilboudo-Sanogo E, Esposito F. Zasłony nasączone środkami owadobójczymi chronią śmiertelność dzieci w populacjach Afryki Zachodniej przez okres do 6 lat. Bull World Health Organ 2004;82:85 -91.
11. Binka FN, Hodgson A, Adjuik M, Smith T. Śmiertelność w trwającym siedem i pół roku badaniu kontrolnym dotyczącym moskitier nasączonych środkami owadobójczymi w Ghanie.Trans R Soc Trop Med Hyg 2002;96:597 -599.
12. Eisele TP, Lindblade KA, Wannemuehler KA i in. Wpływ ciągłego używania moskitier nasączonych środkami owadobójczymi na śmiertelność dzieci z jakiejkolwiek przyczyny na obszarach zachodniej Kenii, gdzie malaria jest wysoce trwała. Am J Trop Med Hyg 2005;73 :149-156.
13. Geubbels E, Amri S, Levira F, Schellenberg J, Masanja H, Nathan R. Wprowadzenie do systemu nadzoru zdrowia i populacji: Ifakara Rural and Urban Health and Population Surveillance System (Ifakara HDSS).Int J Epidemiol 2015;44: 848-861.
14. Schellenberg JR, Abdulla S, Minja H i in.KINET: Program marketingu społecznego dla Sieci Kontroli Malarii w Tanzanii, oceniający zdrowie dzieci i długoterminowe przeżycie.Trans R Soc Trop Med Hyg 1999;93:225-231.